Ahlen, 05.03.2009
Yiğitler Köyü’nün Konumu
Köy,üç tarafı hafif meyilli arazi üzerine yeleşmiş,girişi daha yokuş olup köyün içine doğru ilerledikçe meyil yerini düzlüğe bırakır.Binalar,kerpiç ve taştan yapılmış evleri birbirine yakın sayılır.Köyün kenarından geçen ılıca temizlik işlerinde kullanıma oldukça elverişlidir.Ilıcayı ilk gördüğümde bizim oralarda görmediğim için biraz tuhafıma gitmişti.Kozaklı kazasındaki yer altından gelen sıcak suyun sanki bir devamı şeklindedir.
İnsanları sevecen,gayet sıcak,bizim Konya mutaasılığına benzer.Geçim kaynakları,ileri seviyede hayvancılık ,hububat ve ileri derecede yonca ekimi ve tohumculuğu.Tabii ki benim anlattıklarım,1970-76 yıllarını kapsar.Yetmişli yıllarda tarım gelişkin şekliyle bütün kölülerce uygulanırdı.
Benim çalıştığım yıllarda köün muhtarı İzzet Ağa’yı anımsamadan geçemem.Çok ekmeğini yedik,çayını içtik.Uzun yıllar muhtarlık yaptığını zannediyorum.Öğretmenlere ve okula karşı olan ilgisi ve yakınlığı köy öğretmenlerini daha da mutlu ediyordu.
Kozaklı Kazasından Şinasi Güven arkadaşımla dört yıl aynı odayı paylaştık.Güzel saz çalardı,saz çalmasını ondan öğrendim.Daha sonraki yılda Sefer adında bir arkadaş geldi,bir yıl
Kaldık,karaktersizdi ve köyden ayrıldığına çok sevinmiştik.Onun yüzünden az kalsın başımız belaya girecekti.
1974 yılı ağustos ayında evlendikten sonra ailem ile altı aydan beraber köyde kaldık.Evlendikten sonra aileme karşı ilgi ve yakınlık daha da iyi oldu.
Köy kahvehanesi yoktu.Onun yerine hatırı sayılır hanedanların odaları olurdu,kış günlerinde odaların sohbetine de çayına da döyum olmazdı.Şinasi ile odalara gittiğimiz çok olurdu,yaşımız çok genç olmasına rağmen sayılır ve sevilirdik.En azından biz öyle yaşadığımızı zannediyoruz.Hayatımda ilk olarak iskambil oyununu orada öğrendim,altı koldan oynarlar ve oyun anındaki şakalaşmalar yaşamaya değerdi.Parasına oynanmaz,yiyeceğine oynanır ve oyun sonunda kaybeden üç kişi yiyeceğini alır hep beraber yenirdi.
Köy gençler çok güzel voleybol oynarlardı,bu oyun da yine kaybeden tarafın alacağı yiyeceğe oynanırdı.
Şinasi arkadaşımla okulda ders yılı içinde iki kez piyes,folklor çalışmalarımızla eğlence programı hazırlardık,köyden yeterli derecede ilgi ve alaka görürdük,destek alırdık.
Anlatılacak çok ama çok anılarım,yamışlıklarım var.
İkinci köyümü hep sevgi ve saqygı ile anarım.
Mustafa Dumlu