Ahlen, 22.08.2009

Kaç yaşlarındaydım tam olarak bilmiyorum ama çocukluğumda Elif Ablamlar ailecek köyden Ereğli’ye göçtüler.En az elli sene öncesinden bahsediyorum.O tarihlerde Ereğli’ye gelmek biz köy çocukları için büyük bir olaydı.Taksiye binmek şöyle dursun, gördüğümü pek hatırlamıyorum da.Biz çocukların dünyası ; köyümüzdeki büyük hayali konuşmalarımızdan ibaretti.Duyulan bir olay, yaşanmış bir anı biz çocuklar tarafından o kadar büyük bir zevkle, heyecanla anlatılır ve pür dikkat dinlenirdi ki, o küçücük belki de sıradan olaylar bizim dünyamızı büyütür, büyütür ve farkında olmadan kendimizi o olayların içinde hissederek dünyamızı büyütmüş olurduk bir anlamda.Biz çocuklar arasında pek geçimsizlik, kavga da olmazdı.Belki de birbirimizi kaybetme duygusu, birbirimize olan ihtiyaç, birbirimizle iyi geçinmemize vesile oluyordu.yaramaz değil miydik, elbette bir çocuk olarak bizler de yaramazdık.Çocukluğumuzu yaşadık zannediyorum o dar olan dünyamızda.Çünkü köyde hareket alanımız genişti, bütün köy ve bahçeleri bizimdi, oyunlarımız çoktu, serbesttik, oyun oynarken çoğu zaman bir an evvel Ağılönü’ne ineyim de oyuna yetişeyim diye anamım kaynatmış olduğu bulguru ceplerime doldurup gittiğimi bilirim.Tabii cepler kuruduktan sonra tahta gibi donardı.Hele ay tam olduğu geceleri, gece oyunlarının zevki daha da bir güzel olurdu.

 

Menmuniyetimize rağmen Ereğli denince sanki erişilmez bir yer, bir şehir olarak düşünürdük.Hatta Karataşların üzerindeki tepeye çıkarak Ereğli’yi uzaktan da olsa görmeye çalışırdık.Zaten pek doktora giden de olmazdı ki şehri bu vesile ile görebilsin.

 

Elif Ablamların Ereğl’ye göçmelerine haliyle sevindim, zaman zaman ablamlara giderek korkak ve ürkek hallerimle de olsa şehirden bir parça görmüş olmak, Ereğli’de yatmak, akşamları o elektrik ışıklarını seyretmek ayrı bir zevkti.Zira köyümüze elektrik yetmişli yılların başında geldi. Birdenbire o gaz lambasının isli camının verdiği ışığından parlak bir ışığa kavuşmak.Sanki bir devrim olmuş gibiydi bizim için.Zaten ışık denince otomatik olarak aklımıza gece gelirdi.

 

O yıllarda Ereğli’nin belli başlı lüks semtlerinin başında Gülbahçe gelirdi.Daha önceleri gül bahçeleri ve çalılıklarla doluymuş, ben onları bilmem, anlatılanlardan biliyorum.Gülbaçe’den sonra 81 Evler gelir ve 110 Evler de o gün itibarı ile ayrı ve lüks bir semt olarak, her ev bahçeli olmak üzere inşaasına başlandı.Rahmetli ablam çok uğraştı, didindi o evlerden bir tanesine sahip olalım, nasip olmadı, bana da çok söyledi, çok uğraştı şuradan bir ev al, ev sahibi ol diye ama bir türlü ben de beceremedim.

 

Ablamlar Hacı Servet’in bahçesindeki bir bahçe evine taşındılar.Taşındıklarını ben bilemiyorum, bayağı küçük yaşta olmam gerekli ki hatırlayamıyorum.Bahçe ; Karaman Yolu altında, yanında küçük bir mezarlık ile 110 Evlere bitişik sayılır.Oldukça büyük olan başta elma olmak üzere kiraz, vişne, erik çeşitleri, armut çeşitleri ve her türlü meyve vardı.

 

Mustafa Eniştem, Hacı Servet’in bahçesinin kenarından geçen kanal orayı şenlendiriyordu, o kanalın kenarında oturmak üzere seki vaziyetinde güzel bir yer hazırlamışlardı ve Hacı Servet her pazar bahçeye ailesi ile gelir ve pazar günlerini en güzel şekilde geçirirlerdi. Ablamın onlar için özel olarak yapmış olduğuğu gayet çeşitli saç börekleri ve sıkmaları yemeye doyamazdım.Her ikisi de rahmetli oldu, Hacı Servet ablamı çok sever ve değer verirdi, pek muhterem bir insandı. Gününde Ereğli’nin sayılı zenginlerinden sayılırdı. Bir kere hacca gitti, bir cami için arsasını verdi, aynı şekilde bir okul için de arsasını verdi.Tanıdığım en dürüst nadir insanlardan birisidir.Her zaman rahmetle anarım.

 

Uzun yıllar böyle geldi geçti, fırsat buldukça ben de gelirdim, ablamlarda çok kaldım. 110 Evleri böylece yapılışından itibaren yaşadım.

110 Evlere taşınanlar ilk zamanlar pek havalıydılar.En çok sevdiğim de akşamları eniştemin bisikletiyle evlerin arasındaki yollardan gezmek, dolaşmaktı.

 

Zamanla şehrin büyümesi diğer istikametlere kaydı, şehrin çehresi o kadar değişti ki uzun yıllar gitmeyen bir kişi zaman zaman şaşırabilir.

 

110 Evler 110 Evler, tam 110 tane ev.