Ahlen, 22.08.2009

Emekçiler - Ekmeksizler

 

Miskin gibi yatarsın,

Seversin pek hazıra konmayı,

Laf ebeliğinde en öndesin,

Kolaydır ağalık yapmak,

Dururken kendi kesen,

El kesesine el uzatmak.

 

Yalan, dolan hep dalavere,

Vardır minnacık aklın,

Kullanacağın yerde değil,

Her taşın altında gezersin.

 

Geçmesin eline tek fırsat,

İçin dolu hep kesat, hesap,

Yetişemezsen kendin bile,

Çoktandır şapkan orada.

 

Emekçiler bir başkadır köyde,

Alın teri, nasırlar ellerde,

Bulgur pilavı kuru soğan her yerde,

Hele yanında da ayranla kuru fasulye,

Gel keyfim gel.

 

Tarla tapan bağ bahçe,

Koyunlar kuzular, kuzular meleşir,

İnek sağılacak dana böğürür,

Ayşeler, Fatmalar bağırır,

Derin bir uyku ilacıdır yorgunluğun.

 

Fikirciler şehirlerde,

Kimi satar fikrini, kimi de zikrini,

Kimi satar anasının ipini,

Kimi de bir köşede kara kara düşünür.

 

Sazda gezer barda gezer eğlenirsin,

Arkanda yalakaların,

Har vurur harman savurur,

Doymazsın hala da doyumsuz,

Her fırsatta sel önünden kütük kaparsın,

Buldun mu bir fırsatını,

Anasını da, kuzusunu da satarsın.

 

Emeğidir alnının teri,

Özü sözü birdir emekçinin,

Yoktur yalanı, dolanı, pilanı,

Yürüdü mü inletir yeri, göğü,

Durma daha orada,

Kaç kaçabildiğin kadar kaç.

 

 

Mustafa Dumlu