Ahlen, 25.02.2010                                

Evimi Arar Oldum Biçareyim…..

 

Günler geçirdim, günler gördüm,

İyileriyle kötüleriyle geçti ömrüm,

Bilmiyorum nasıl gelir sonum,

Gecelerde inim inim inlerim,

Bilirim naşıl koştururdum koşum koşum,

Kaydıkça kayarım hergün bir adım,

Kumların denize çekildiği misali,

Günbegün derin mi derin

Çukurdadır bir ayağım,

İçimi yerim her geçen gün.

 

Birgün orada beşgün burada,

Kalmadı yerim yurdum,

El-eteğe düşmek, üzülmek,

Kimileriyle küsmek, darılmak,

Tutan ellerimle tutamamak,

Zaman zaman utanmak, içime kapanmak,

Canım ister zordur nefsi tutmak,

Gönülden neler gelir geçer,

Rüzgarlar eser fırtınalar kopar,

Aylar oldu, günler geçti,

Göremediğim onlarca yerler,

Kalmadı gönüllerde hatır,

Kulağıma gelen her söz sanki bir satır,

Boşmuş mal mülk, varsa ne ala hatır,

Arar oldum daracık evimi.

 

Varsa mal-mülk ne ala,

Hesaplar gider pek ala,

Yoksa birşeylerin,

Düşersin çoğunluk dara,

Doktor bile bakar naçar ve biçare,

Yavaş yavaş kesilen ümitler,

Can istemez tenden çıkmak,

Çıkmadık canda vardır bir ümit,

Yine de ararım evimi,

Benim için son ola çare.

 

Gençtim, dinçtim ve güçlü,

Düğünlerde hep süslü,

Geçilmezdi hiç çalım ve alımlarından,

Hiç geçmezdi aklımdan,

Gün gelir de el ve ayakların tutmayacağından,

Bilemedin çar çabuk geçeceğinden,

Sığmaz oldu bu can,

Dar gelir oldu koca evler,

Benzemez hiçbiri benim evime,

Arar oldum dar, daracık evimi.

 

Mustafa Dumlu