Ahlen , 15.02.2010

Yaprak Dökümü

 

Vardır herşeyin bir güzelliği

Yoktur dikensiz bir gül

Ağlarım çoğu zaman gülerken

Koklarken o güzel gülleri

Batıverir bir diken

Esen rüzgarlar düşüncelerimde

Hayallerimle gezerim

Engin denizlerde yüzercesine.

 

Bilirim

Vardır elbet her yokuşun

Kolay ya da bir inişi

Umuttur her yeni bir başlangıç

Zor olsa da devamı

Yazı bir ayrı

Güzü bir başka ayrı.

 

Bilmem nedendir bir üzüntü

Sevinçle karışık her yılın güzü

Bilmem iyi midir yolun düzü

Göçmen kuşlar sonbaharda dizi dizi

Dökülür yapraklar hüzünlü hüzünlü

Kimi sarı, kimi yeşille karışık

Kırmızısı ile kahverengi yanıksı yanıksı

Kulakları okşar rüzgarların fısıltısı

Yağmurlarıyla beraber gök gürültüsü.

 

Bir güz günüydü

Kaybettiğimde babamı

Kulaklarımda hala çınlar

Ağlaşanları bağrışanları

Kitaplarda okumuştum sonbaharı

Daha tanışmamıştım acıları ve tatlılarıyla

Dökülürken sonbaharda yaprakları

Bilmem sevinirlerdi

Bilmem üzülürler miydi ağaçları

Gördükçe adeta kurumuşcasına ağaçları

Bahara kalırdı bütün umutları.

 

Dökülürken birer birer yaprakları

Sallardı kuvvetli rüzgar ağaçları

Savrulurdu birer birer yaprakları

Sanki yer bulmak için uçuşmaları

Birer koca daire misali

Bütün ağaçların altları.

 

Kopar içimden birşeyler

Bilemeden neye üzüldüğümü

Çokları düşünür kara kara

Görür müyüm acaba bir daha

Geçerse bu sonbahar da sağ-salim

Bahara Allah kerim……!!!

Mustafa Dumlu