SEVGİLİLER GÜNÜ ‘’ Mitolojik bir aşk öyküsü ‘’ Yağmurlu, Islak bir akşamdı bizi bağrına basan. Vıcık vıcıktı her taraf. Üstüne bastığımız da Altında yürüdüğümüz de Hep karanlıktı. Göz gözü görmüyordu. Gökyüzü, Kaynaşan kara bulutlarla kaplıydı. Arada bir homurdanarak, boş sokaklara işliyor, Başıboş saatlerde, yine biz yürüyorduk. Ardı arkası kesilmeyen, aydınlanmalarda Kuş tüyü hafifliğinde, Kırmızı bir gül düştü kucağımıza. Adını sevgi koyduk. Birimiz ninni söyledik uykularda, Birimiz maniler yaktık akşamların kızıllığında. Olası ayrılıklarda, Hep birlikte ağıtlar yaktık arkasından. Kavuşmalarımız şenlik oldu. Kurbanlar kesip, kan bulaştırmadık hiçbir zaman. Gözyaşlarına boğulduk. Erdemi, onuru ve direnmeyi benliğine işleyip, Sabırla büyüttük. Artık sığmaz oldu sevgimiz, kucağımıza. Bir gün; çocuklar gibi çırpınarak Ve bir kuş gibi kanatlanarak, kondu toprağa. Kendi ayakları üstünde duruyor, şimdi. Biz, onun tutsağı olduk. O nerede biz oradayız. Cepheden cepheye onun savaşını veriyoruz. Bütün kavgalarımız sevgimiz için. Göğüs göğse; kan ter içinde, burun buruna. *** Şimdilerde, yazmalardayız. Ölmüş sevdaların, mezar taşlarına Kazınsın diye yazdık bunu. Umarız okunur ve tüm sevenlerin dersi olur. Sevgisiz ve sevimsiz gününüz kalmasın. Sevgililer Günü’nüz kutlu olsun. 14 ŞUBAT 2013 MEVLÜT DEMİR
- Gösterim: 3420