Ahlen, 15.02.2009

Köy düğünlerinin iyi ve güzel olduğu muhakkak ama bizim Gaybi Köy’ünde daha güzel olduğunu bizler biliriz,çünkü her mevsimde değişik düğünler yaşadık.Kendi düğünüm de 1974 ağustos ayında İdris Biçer’in düğünü ile beraber „İkinci Kıbrıs Harekatı“ sırasında yapılmıştı.

 

Komşu köyler Durlaz,Dedeköy,Sarıca ve Belceağaç’ta düğünler nasıl yapılır,pek bilmem ama bizim köyde insanlar gayet sosyal,yardımsever ve sevecen olarak düğünü de beraber yaparak eğlenirler,ölüm gibi acı günleri de berabar paylaşırlar,dilerim bu böyle devam eder gider.

 

Çocukluk yıllarında bende iz bırakan,ilk gördüğüm şatafatlı düğün, rahmetli Nebi Çeltek Dayınınoğlu, yine rahmetli oğlu Abitter Dayının düğünüydü.Beş gün mü bir hafta mı sürmüştü,onu pek bilemiyorum.

 

Düğün hazırlıkları tatlı bir telaşla başlar,okuyuntular akrabalık-yakınlık derecesine göre köyde ve köy haricindeki davetlilere dağıtılır,okuyuntu (okuntu) alsın veya almasın köylülerin tamamı otomatik olarak davetlidir.Önceleri perşembe gününden itibaren başlardı,şimdilerde cuma gününden itibaren ve bazı düğünler salonda devam ederek son buluyor.Son yılların düğünlerini yaşayamadığım için eksik veya fazla yazmışlığım olabilir.

 

Bizlerin çalgıcı olarak adlandırdığımız aslında her biri birer sanatçı olan o sanatkar insanlar sadece çalıp söylemezler,düğünü bizzat kendileri yaşarlardı.Perşembe veya çoğunluk cuma

gününden itibaren çalgıcılarımız köye gelirler,hoşbeşten sonra başlarında bir görevli olmak üzere düğün başlamıştır. Düğün yemekleri bir gün önceden zaten hazırlanmıştır.Sadece düğün özel pilavı günlük olarak yapılır.Düğün pilavını oğlan tarafından bir yetkili aşçının bahşişini vererek açar,hayırlı olsun diye eve gelenler,gelen giden herkese düğün yemeği ikram edilir.

 

Düğün yemeklerimizde genellikle başta yoğurtlu çorba olmak üzere,bamya,kayısılı,nohut yahnisi,boz sulu,sulu köfte,kuru fasulye,yaprak sarması ve daha niceleri.En son olarak helva ikram edilir.Gençler kendiliğinden yemek servis işini severek yapar.

 

Cumartesi akşamı geline gelin kınası yakılır,düğün yaz aylarındaysa cami-kahve önünde çalgıcılar çalar,vakit ilerledikçe içmek,eğlenmek isteyenlerin masaları kurulur,düğün sahibi masalara birer şişe içki koyar ve mezelerini de getirir,böylece gecenin geç saatlerine kadar eğlenilir,alkol almayanlar da dinleyerek,sohbet ederek,gerektiğinde oynayarak eşlik eder.

 

Her ne kadar alkol alanlar olsa da gerek düğün sahibine karşı,gerekse büyüklere karşı saygısızlık yapılmaz,namaz vakti geldiğinde çalgıcılar da içenler de sakin olarak namazın bitimini bekler,daha sonra eğlenenler eğlenmesine devam ederler.

 

Pazar günü gelin alma günüdür.Akşamdan alkoli biraz fazla kaçıranlar gelin alma anını pek yaşayamazlar.Öğleye doğru çalgının eşliğinde gelin almaya gidilir,gelin sandığı için özel bahşiş de verildikten sonra gelin damadın evine gelin arabasına refakat arabalarin eşliğinde götürülür.

Böylece bir yuvanın da temeli atılmış olur.

Hayırlı olsun.

Mustafa Dumlu