Ahlen, 18.01.2010

 

Biz insanlar daha kendimizi anlamamışken başkalarını anlamaya çalışıyoruz.

 

Bu söz bana ait değil, dağarcığımda da böyle bir kavram yok. „Ben bu insanları anlamıyorum.“ Kimler tarafından bu cümlecik söylenir, niye, neden………

 

İnsanoğlunun yaradılışında egoistlik var, olmasa da birbirine bakarak öyle bir gelişiyor ki artık burnunun ucunu dahi göremiyor. Türk insanı gerçekten zeki ve yaratıcıdır. Bu cümleyi ne ırkçılık bağlamında, ne de şövenist anlamda söylüyorum. Buna rağmen dış etkenlerden, sonuçta kapitalist düşüncenin kapristlerinden kurtaramıyoruz. Kendine hakim olamıyan, üç-beş kuruşluk menfaatlerden kör nefsimizi körletemiyoruz, o nefis ve menfaat için aslında daha çok çok fazla menfaatlerimizden feragat ediyoruz ama farkına vardıktan sonra tavşan da dağı çoktan aşmış oluyor.

 

Dikkat edilecek olursa bu cümlecik çoğunluk ; o sözü edenin işine gelmediği zaman söylüyor ve bastırıyor hemen : „Yahu ben bu insanları anlamıyorum. „ Elbette bu sözün yeri gelir ve söylenir haklı olarak. Ama her söz yerinde gerek. „ Taş yerinde ağırdır „ diye boşa söylememişler.

 

Hayvanlar da olsa insanlar da olsa kaldıkları yeri öncelikle anlamaya, o yere kendilerini alıştırmaya çalışırlar. Çalışırlar ki yavaş yavaş o yere ısınarak hareket alanını genişletebilsin., kendini emniyette hissedebilsin. Biz insanlar, aynı insanlar aralarındaki ilişkiler bakımından incelenecek olunursa birçok kıyametler kopar, en azından olumsuz davranışlardan olarak ileri geri konuşmalar sözkonusu olur. Adamın işine geldiğinde kendisi için söylelenen bir söze menmun kalır ve ekler : „Vallahi, adam yahu, biliyor canım „ ve buna benzer başka söylemler devam eder gider.

 

Yine aynı iki insanı ele alalım, ama bu sefer işine gelmeyen ve de doğru olan bir laf ederse : „ yahu, ben bu insanları anlamıyorum „ der. İşin daha vahim tarafı ise bu sefer diğer insanları da anlaşılmayan insanlara katar.

 

Tek tek öneklendirilmek istense sayısız örnekler vermek gerekir. Çoğumuzun mutlaka sergilediği bu davranışları mantığa uygun bir şekilde ele alıp inceleyecek olursak, sorunu mutlaka karşıda görmeye çalışırız, kendimizi temize çıkararak.

 

Anlaşmak kolay olduğu kadar zor, veya zor olduğu kadar da kolaydır. Keçiler inatçı olur derler. İki keçi dar bir köprüde karşılaşırlar, ikisi de aynı anda yol vermeden önce kendisinin geçeceğinin iddiasındadır. Tabii inatlarından vazgeçmeyen keçiler inatlarının sonucu tokuşurlar, itişirler ve sonunda her ikisi de suya düşerler köprüyü geçmemeksizin.Almanya’da her ilkokulda bu iki keçi resmi duvarda asılıdır.

 

İnsanları anlamak-anlamamak, kavga-döğüş, ne kadar yaşamımızda olumsuzluklar varsa sebebi ekonomiktir, menfaat ve çıkardır. Bunlar herkesce bilinen ve de kötü bir şey olduğu söylenen şeylerdir. Uygulamaya bakınca ortalıkta kimse yoktur. Hatta Allah adına doğruyu söyle desen dahi yine doğruları söylemekten insanlar maalesef vebadan kaçar gibi kaçıyor. Dedikodu olarak söylediği bir doğruyu, söylenmesi gereken yerde söylemiyor. Görmedim, duymadım, söylemedim, kapı kapatılıyor. Sonra da kalk ; efendim, ben bu insanları anlamıyorum diye kibirli kibirli konuş. Parayla değil ya………

Mustafa Dumlu